Խոր աշուն էր։ Մի վախկոտ, նիհար ոզնի աշնանը սովածացել էր և դուրս էր եկել ուտելիք հայթայթելու։ Մի խնձոր տեսավ, վազեց դեպի խնձորը, բայց չարագուշակ քամին խնձորը տարավ մյուս ծառի տակ, իսկ ոզնին ավելի աշխուժացավ։ Քամին ուղիղ երեք րոպե խնձորը գլորում էր այս ու այն կողմ, և ոզնին մի պահ հոգնեց և գոռաց․ -Ա՛յ քամի, խնդրում Read More…
Category: Բանաստեղծություններ
Անկարգ արևը
Մի օր արևը քնած մնաց և լույսը չբացվեց։ Մարդիկ շատ անհանգստացան։ Մարդիկ մտածում էին, որ չինացիները ռումբ են ուղարկել, իսկ մի գիտնական ասաց, որ կարող է ճապոնացիների վերջին հրթիռը պայթեցրել է արևը։
Հանս Քրիստիան Անդերսեն | Վայրի կարապներ
Թագավորն ունի տասնմեկ որդի և մեկ դուստր, որի անունն է Էլիզա: Բոլորը երջանիկ էին, քանի դեռ չէր հայտնվել կախարդ խորթ մայրը: Նա գյուղ է ուղարկում Էլիզային, իսկ եղբայրներին դարձնում է սպիտակ կարապներ: Նրանք թռչում-հեռանում են: Էլիզան օր-օրի ավելի է գեղեցկանում, սակայն շատ է տխրում՝ հիշելով իր եղբայրներին: Երբ նա վերադառնում է դղյակ, խորթ մայրը երեք Read More…
Մատնաչափիկը
Մի կին ծաղկամանի մեջ ծաղիկ է աճեցնում: Բացված կոկոնից դուրս է գալիս փոքրիկ աղջիկ, որին կինը կոչում է Մատնաչափիկ: Աղջիկը շատ գեղեցիկ է և դա նկատում է գորտը: Սա որոշում է ամուսնացնել Մատնաչափիկին իր որդու հետ: Գիշերը նա գողանում է աղջկան և տանում ճահիճ: Գորտի որդին իսկույն սիրահարվում է, և որպեսզի Մատնաչափիկը չփախչի, նստեցնում է Read More…
Մեծ գյուտարարը Ջաննի Ռոդարի
Ժամանակին մի երիտասարդ էր ապրում: Նա երազում էր մեծ գիտնական դառնալ: Գիշեր-ցերեկ սովորում էր, երկար տարիներ, ու մի օր վերջապես ինքն իրեն ասաց.
Ի՞ նչ կլիներ, եթե տարին բոլոր գարուն լիներ․․․Ի՞նչ կլիներ, եթե ծաղիկները հողի տակ աճեին․․․՞նչ կլիներ, եթե առուները չքչքչային․․․
Ծիտիկները երգեր չէին հորինի։ Աշխհարը տխուր կլիներ։ Եթե տարին բոլոր գարուն լիներ, ծառերի բերքը մարդիկ չէին հասցնի ուտել և մրգերը կփչանային, որդերն ու միջատներն էլ կշատանային։
Ագռավն ու Աղվեսը
Մկների ժողովը
Սով էր, սով էր մկստան, Կատվի ձեռքից լկստան Գզիրն ընկավ դռնեդո´ւռ Էլ չթողեց տուն-կտուր Ջահել ահել գեղովի, Կանչեց, բերեց ժողովի՝ Թէ ինչ անեն, որ կատվեն Մի հնարքով ազատվեն: Եկան գյուղի ջոջերը Երկար բարակ պոչերը, Մասնակցեցին խորհրդին, Մի մուկ խոսեց իր հերթին, ― Լսե´ք, մկներ, ցեղակից, Չունեմ որդի, կողակից, Ես մի անտեր ծերուկ եմ, Բայց պատվավոր Read More…
Աթաբեկ Խնկոյան ճպուռն ու մրջյունը
մանուկն ու ջուրը
Ամպոտ սարեն ուրախ ձենով Ջուր է գալիս, անցնում շենով։ Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել, Ձեռքն ու երես պաղ լվացել, Լվացել է ձեռքն ու երես, Ու դարձել է՝ խոսել էսպես. – Դու ո՞ր սարեն կուգաս ջրի՛կ, Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։ – Ես էն սարեն կուգամ մթին, Որ հին ու նոր ձյունն է գլխին։ -Դու Read More…